-किरण दशमुखे आजची सकाळ माझ्यासाठी खूप ‘स्पेशल’ होती. मला जर ‘डायरी’ लिहिण्याची चांगली सवय राहिली असती तर आजच्या सकाळाचे वर्णन मी नक्कीच “सुवर्ण” अक्षरांनी लिहून ठेवले असते. इतकी प्रसत्र सकाळ प्रथमच मी अनुभवत होतो. सकाळी सकाळी अंथरूणात उठून पाहतो तर माझाच काय कुणाचाही आपल्या डोळ्यांवर विश्वास बसणार नाही असले दृश्य. मला तर आपण…
.......बायको असून त्या बिचाऱ्याला सारी कामं करावी लागतात. पाणी भरण्यापासून ते भांडी घासेपर्यंत. लोक नावं ठेवतात.पण काय करणार बिचारी बायको आजारी असते ना! (असते की नाही ते तिलाच माहित) मला तसं कुणी नावं ठेवीत नाही पण अधुनमधून बायका मात्र सल्ला देतात. त्यांनाही मग गणुभाऊंकडे बोट दाखवितो. जाऊ द्या. बिचाऱ्या गणुभाऊंची उगाचच दवडायला नको.…
–श्री.किरण दशमुखे परवा मुलाच्या बारशाच्या निमित्ताने काही महिला आल्या होत्या. त्याप्रसंगी सर्वांनीच कोडकौतुक केलं. काही जणांनी बाळ अगदी आईवर गेलं हो ! बापा सारखंच हुशार निघेल वगैरे टिप्पणी केली. तर कुणी तरी “मुलगा तुम्हाला अमेरिका दाखवणार हो!” असे कौतुकास्पद भविष्योद्‌गार काढले. पूर्वी मुलाने आपल्या म्हातारपणी काशी वगैरे तीर्थसात्रेला घेऊन जावे ही आईवडीलांची इच्छा…
Lorem Ipsum is simply dumy text of the printing typesetting industry lorem.
© 2023 Created with Royal Elementor Addons
